Myanmar 3

In Kalaw zitten we in een guesthouse van een lokale familie. Zeer vriendelijke mensen! Zoals de hele vakantie al, is ook hier het ontbijt weer voortreffelijk en gaan we goed gevuld wat regelen voor de trek.

Kalaw is veel minder hectisch dan Yangon of Bago, voeg daarbij het koelere klimaat op bijna 1300 meter en deze rustige dag kan niet meer stuk.

We hebben in Kalaw een leuke teashop ontdekt waar steeds verse gebakjes en cakejes te krijgen zijn. Omdat ook hier de zon weer volop schijnt zijn we daar regelmatig te vinden. Een bakkie thee met een paar loempias, bananencakeje en zandkoek kost bovendien nog geen 2 kwartjes. We hoeven ons dus geen zorgen te maken over het budget.

De trek boeken we bij Jimmy. Dezelfde vent die ons al stond op te wachten toen de bus aankwam. Hij komt vriendelijk over en heeft alle tijd om ons het e.e.a uit te leggen. Morgen starten we om negen uur en we zullen de trek samen met twee spaanse meiden maken.

's-Avonds eten we bij een nepalees eethuis dat in de LP wordt aangeraden. Er zitten die avond alleen toeristen, maar dat mag de pret niet drukken.
We zaten daar naast de naaimachine en strijkplank, waarop ze tijdens het eten nog even een plooi glad streken.

De volgende ochtend om negen uur gaan we van start. De twee spaansen hebben er ook zin in dus wat kan er gebeuren.
De omgeving waardoor we lopen ziet er uit als een bontgekleurde lappndeken; overal worden op kleine akkers andere gewassen verbouwd. Er moet ook aardig geklommen worden, maar niemand geeft een krimp en om 11:30 uur bereiken we onze lunchstop annex vieuwpoint al.
Een handige local had op deze prachtige lokatie een paar tafeltjes en parasolletjes in elkaar geknutseld van bamboe en kon daar een leuk zakcentje mee verdienen, na ons kwamen er nl. nog drie gezelschapjes een tafeltje uitzoeken. De lunch was eenvoudig maar voedzaam: chapatis met aardappelcurry wat op smaak gebracht met chilisaus.

Om 13:00 uur gingen we verder en even later kwamen we door een klein dorpje. Jimmy nam ons mee een lokaal huis in vooreen bakkie thee. De planning had niet beter kunnen zijn want een paar minuten later begon het te stortregenen. De vrouw des huizes moest op haar slippers naar buiten sprinten want ze had nog een lading thee te drogen liggen voor het huis.
In de tussentijd gingen er wat GGD-ballonen naar nieuwe eigenaartjes en niet veel later was de bui alweer voorbij.
De regen had geen goed gedaan aan de paden, ze waren glad en glibberig geworden. De zon doet hier gelukkig wonderen en het werd langzaam wel weer beter.
Later die middag liepen we nog een tijdje via het spoor tot we bij een klein stationnetje aankwamen. We trokken veel bekijks net als de dorpsgek die hier stond te zingen en dansen alsof ze voor Idols aan het oefenen was.
Ook hier zien we vrouwen die de groene cheroots roken, maar dit begint de normaalste zaak van de wereld te worden. Deze vrouw is touwens nog wel vastgelegd voor het nageslacht.

Tegen half vijf arriveren we bij het dorpje waar we zullen overnachten. De laatste honderd meters zijn erg slecht en met voeten vol klei en zand lopen we omhoog het huis in.
De kok die deze trek voor ons het eten bereid blijkt een ware kunstenaar te zijn. Vanuit het niets tovert hij de lekkerste maaltjes op tafel en we moeten uitkijken dat we niet te veel eten
De slaapplaats is niet veelmeer dan een paar dekens op een houten vloer. Net na negenen gaan we proberen te slapen en dat valt nog niet mee. Jimmy snurkt als een kettingzaag die een teakwoud aan het omzagen is en ook een spaanse heeft blijkbaar wat ademhalingsproblemen.

De volgende morgen merken we dat onze ruggetjes toch niet zo goed tegen die harde vloer kunnen, maar om 07:30 uur vertrokken we alweer voor wat een lange wandeldag zou worden.
Wederom een schitterende omgeving om door omringd te worden. Felgroene velden rijst lamborghini gele velden sesamzaad, donkerrode omgeploegde akkers en blauwgroene velden sojabonen, soms afgewisseld met velden verdroogde maisstengels. Niet alleen langs deze kleurenpracht soms ook er dwars doorheen. De oogst wordt vaak met een ossenkar vervoerd, het blijft onvoorstelbaar om je zo ver terug in de tijd te wanen.

Nog voor de lunch bezochten we een schooltje. De kinderen zagen ons blijkbaar al van verre aankomen want ze sprintten ons tegemoet. We zijn ook nog even het schooltje binnen geweest en hebben een stapel kleurpotloden achtergelaten bij de juf.
Kokkie heeft daarna in een dorpje nog een heerlijke lunch bereidt en vol goede moed gingen we daarna op weg. 's Middags was meer van hetzelfde en misschien nog mooier: kinderen op buffels, gekleurde velden afgewisseld met dennenbos, pittige klimmetjes, gladde afdalingen en pas tegen 17:00 uur zagen we het klooster waar we zouden overnachten. Na 8 uur wandelen waren we het wel zat en gelukkig was de matras die ons de nacht moest doorhelpen hier een stuk beter.

We sliepen in de zaal waar de jonge monniken hun liederen/gebeden zongen en dat zouden we weten ook. De volgende ochtend om 05:20 uur werden we gewekt door het gezang van onze roodgemantelde vrienden; prachtig om ziets mee te kunnen maken.
Hun dag was begonnen en die van ons dus ook.

Na ontbijt met nasi en koekjes gingen we om 07:30 uur weer op weg voor de laatste paar uurtjes naar het Inle meer. Door de tropische regenbui van gisterenavond waren de paden weer spekglad, maar dat werd snel beter. Deze dag geen nieuwe hoogtepunten of het moest de aankomst bij het Inle meer zijn. Eindelijk weer een lekker koud colaatje en wat rust voor de voeten.

In een longboat werden we over het Inle meer naar Nyaungshwe gebracht waar we ons zelf trakteerden op het meest luxeuze hotel in town. Nadat we ingecheckt waren zijn we eerst even het dorp ingelopen om een boottochtje voor morgen te boeken. Bij de buurman van het kantoortje waar we de boottocht hebben geboekt hebben we navraag gedaan voor een vlucht naar Mandalay. Deze vlucht bleek maar 32 dollar te kosten dus dat was geen moeilijke keuze als het alternatief 12 uur in een nachtbus is.
Het boottochtje van morgen zou om 08:00 uur beginnen dus erg laat hebben we het niet gemaakt.

Na een lekker ontbijtje zaten we om 08:00 uur in onze prive-longboat. Als eerste opweg naar de lokale markt van Kaungdaing en hoewel er al wel wat toeristenstalletjes waren te vinden was deze markt nog behoorlijk authentiek. In ieder geval goed genoeg voor een uurtje rondsnuffelen en een paar prachtige plaatjes. Daarna via de drijvende groentetuin (vnl. tomaten) na een tweetal op toeristen ingestelde handwerkfabriekjes. Waarschijnlijk hebben wij het snelheidsrecord in-and-out the shop gebroken. Via de straatjes van een vissersdorpje zijn we tegenover de grote pagode gaan lunchen. Na de lunch hebben we de pagode van dichtbij bekeken. Je kunt hier bladgoud kopen om op een boedistisch relekwie te plakken, dan is een goede toekomst verzekerd. Na dit tempelritueel op weg naar het jumping cat monastery. In dit klooster dat omgeven is door souvenirsstalletjes hebben de monniken uit verveling katten door een hoepel leren springen. Ook wij hebben een voorstelling bijgewoond, dus Karel staat nog wat te wachten als we weer thuis zijn.
Na deze acrobatische hoogstandjes gingen we weer terug naar Nyaungshwe, maar niet zonder onderweg nog een paar vissers op hun speciale manier aan het werk te hebben gezien.

Vandaag naar Taunggyi, maar de plannen zijn weer gewijzigd. Zouden we eerst in deze plaats slapen (we hadden al een hotel gereserveerd) hebben we gisteren toch maar besloten op-en-neer te gaan. Dit kwam ook doordat Mario en Lies, 2 Belgen uit Hasselt die we tijdens de trek al eens waren tegengekomen, op zoek waren naar andere toeristen waarmee ze hun taxi naar Taunggyi konden delen; dat zijn wij dus geworden.
Om 08:30 uur vertrokken we vanaf het hotel van deze twee Belgen.
Taunggyi bleek een mierenhoop van mensen te zijn. Aan het eind van de hoofdstraat was een veldje waar de ballonnen gelanceerd gingen worden en hieromheen was een braderie/kermis opgebouwd van enorme omvang.
Het ballonfestival ter ere van volle maan trok duizenden en duizenden mensen uit het hele land. Soms liep je in een mensenmassa waarin je geen kant op kon en je maar mee moest laten voeren. Nadat we een aantal keren langs alle kraampjes en kermisattracties waren gelopen, zijn we naar het veldje gegaan waar het allemaal zou gebeuren.
De eerste ballonen werden rond een uur of 13:00 uur opgelaten. Met veel gedans, muziek en geschreeuw worden grote fakkels aangestoken waarmee dan een soort vuurkorf onderaan de ballon wordt aangestoken. Met een man of 10 worden de ballonnen ondersteund om zo de warme lucht erin te laten lopen. De ballonen varieren in grootte van een een uit de kluiten gewassen opblaaskip tot ballonnen met de omvang van een luchtballon waar we in Nederland mandjes onder hangen met mensen erin. De meeste ballonnen hebben de vorm van een soort papagaaiachtige vogel, maar er zijn ook varkens, koeien, een driehoofdige kameel en een olifant. Ze gaan niet allemaal even goed de lucht in. Soms moet je rennen om aan een enkeltje Beverwijk te ontkomen wanneer er eentje in de fik vliegt en brandend naar beneden stort.
Aan het eind van de middag komen we Mario en Lies weer tegen en gaan we samen wat eten. Hij blijkt een beroemde drummer te zijn van de popgroepen Novastar en Hooverphonic. Zegt ons zo niets maar na de vakantie gaan we even een CD-tje huren. Zij is research mederwerkster bij de VRT en doet onderzoek naar achtergronden bij televisieprogramma's. Leuke jobs, maar haalt het niet bij belastingambtenaar.
's Avonds is het zo mogelijk nog drukker geworden op het festivalterrein. We bezoeken nog even de grote pagode alvorens het spektakel met de fire-balloons begint. Dit keer zijn het gewone ronde ballonnen zo groot als de eerder genoemde mandenballon maar zijn ze aan de buitenkant versierd met allerlei vuurwerk. In het duister van de nacht geeft dit een prachtig gezicht.
Nadat de laatste ballon omhoog is gegaan vertrekken we met de taxi terug Nyaungshwe. Rond een uur of 24:00 uur vallen we als een blok in slaap.
De volgende ochtend zijn we naar het cybercafe gegaan om de mail te lezen en de weblog bij te werken. Voor het eerst in Myanmar een normale internetverbinding. We zitten bij het cybercafe nog even buiten op het daktterras en genieten van de voorbijgaande boten. Vanmiddag de vlucht naar Mandalay.