China 6

Zoals jullie weten zaten we in Dali toen we de laatste mail verstuurden. Daar hebben we maandag de expresse bus genomen naar Kunming. Dit keer was het echt expresse want binnen de verwachte vijf uur waren we op de plaats van bestemming.

Kunming is een grote stad met zo'n 4 miljoen inwoners, maar met weinig aantrekkelijke bezienswaardigheden. Voor ons is dit de uitvalsbasis naar Yuanyang, de plek met de mooiste rijstterrassen ter wereld (dat vinden ze zelf in ieder geval).

We zouden deze trip een gast hebben; Eva van Passaat Verre Reizen, waar we een deel van onze reis hebben geboekt is toevallig in de buurt en wilde dit deel van China graag zelf een keer zien.

Dinsdagochtend negen uur zouden we worden opgehaald. Eva kwam net met de trein uit oostelijker regionen en net nadat zij binnen was kwam Kris onze gids binnen. Kris is Amerikaan maar woont en werkt al 4 jaar in China.

We stappen in zo'n mini minibus waar we in de vorige aflevering al kennis mee hadden gemaakt en gaan op weg.
Eerst even tanken natuurlijk want daar had de chauffeur gisteren natuurlijk niet aan gedacht....
Weer snel op weg, maar even later stonden we al in de file; net Hoevelaken tijdens de maandagochtend spits.

Na even wat uitlaatgassen te hebben gesnoven gaan we dan in volle vaart verder. De (tol-)wegen zijn hier goed en we schieten lekker op.
Het was wat mistig vandaag maar de zon deed z'n uiterste best om er door te breken.
Het is 4 uur naar Tonghai een mongools dorpje in Yunnan.
Ondanks de file zijn we al om half twaalf in Tonghai. We hebben er en uurtje rondgelopen, maar er was weinig leven. Waarschijnlijk aan het werk.
Niet iedereen heeft nu vakantie natuurlijk.
We hebben hier ook geluncht, een beetje nasi en wat thee voor het mooie bedrag van 80 cent. Dit was inclusief de servetten want die stonden apart op de rekening.

Het was nu nog 6o km naar Jianshui en dan nog 100 km naar Yuanyang. Het bleef mistig het leek er op dat de zon het toch niet ging redden.

Bij Jianshui was het gedaan met de goede wegen en gingen we slingerend de heuvels in. Na een uurtje was het laatste asfalt ook nog eens op en werd het dus slingerend en hobbelend. De omgeving is trouwens erg mooi; rijstterrassen lagen overal tegen de heuvels aan en het kleine beetje zon glinsterde in het water dat er in staat.

Toen, op nog geen 10 km van Yuanyang verwijderd, stond er een groot blauw bord aan de kant van de weg. Het enige wat wij konden lezen was 2005 09 10 en 2005 11 11. Nog geen vijftig meter verder was de weg bezaaid met grote stenen. Deed toch weer een beetje denken aan het bergweggetje net buiten La Paz vorig jaar. Dit keer geen bivakmutsen, maar vriendelijke arbeiders die uitlegden dat de weg nog zeker tot 11 november gesloten zou zijn; dat stond natuurlijk op dat blauwe bord! Hadden ze dat bord in Jianshui neergezet hadden we een alternatieve route kunnen nemen. Nee, zo werkt dat niet in China.

Kris vroeg nog aan de arbeiders of het mogelijk was te voet verder te gaan, maar het antwoord echode uit het dal. Met een enorme knal was weer een stuk rots opgeblazen. Duidelijk te gevaarlijk om dat laatste stuk te lopen.

Zat maar 1 ding op: TERUG! Twee uur hobbelen en slingeren terug plus nog een toegift via een alternatieve route. In plaats van vijf uur in Yuanyang werd het half tien!! Ach er is 's-avonds toch niet veel te doen........
Nog even snel wat gegeten in een minimalistisch ingerichte eetgelegenheid (ze kweekten er schimmels op de muur) en naar bed, morgen naar een lokale markt en de rijstterrassen.

Woensdag vertrokken we om negen uur. we zouden naar Niu Jiu Zhai gaan en zoals de naam al doet vermoeden is dat een erg klein landelijk dorpje. Over een weggetje dat doet denken aan Paris-Roubaix reden we op deze prachtige ochtend naar onze eerste bestemming. Bij de enige splitsing gingen we linksaf en na nog ruim een half uur waren we bij het dorp; het verkeerde dorp danwel. Daar waar de chauffeur linksaf ging had het natuurlijk rechtsaf moeten zijn. Dus weer hetzelfde ritueel als gisteren: terug hobbelen naar de splitsing, daar alsnog de goed kant op en nog een half uurtje hobbelen.

De beloning die we voor dit gehobbel kregen was prachtig. Een klein dorpje dat volledig werd ingenomen door een markt. Van heinde en ver waren kleurrijk geklede vrouwen (Hani) hier naartoe gekomen en het was een drukte van belang. Lastig fotograferen en filmen natuurlijk, maar soms vergat je dat gewoon omdat het zo adembenemd mooi was. Er liepen hier ook veel meer vrouwen in die prachtige kledij dan op de grote Yi markt bij Dali een paar dagen geleden.

We hebben hier zo'n anderhalf uur rondgelopen en toen we 'door de kleuren de minderheden niet meer zagen' zijn we met de mini minibus naar de rijstterrassen gereden.
De gidsen hebben niets teveel gezegd. De rijstterrassen hier zijn prachtig en enorm groot. Die groothoek converter had ik niet voor niets gekocht. Zo ver je kunt kijken zie je de rijstterrassen als legpuzels tegen de heuvels aangekleefd liggen en met de uitbundige zon van vandaag was dat oogverblindend. Over de zon gesproken, het was een prachtige dag met zo'n 25 graden. Misschien wel de mooiste tot dusver.

Bij een ietwat toeritisch uitkijkpunt zijn we met een lokaal vrouwtje nog een stuk naar beneden gewandeld. Daar was een uitstekende rots vanwaar je een nog mooier uitzicht had.
Al met al een prachtige dag waar de geheugenkaart en filmband weer behoorlijk te lijden hebben gehad. Kon haast niet beter morgen.

Het is donderdag 3 november en oma P. is jarig. Als wij met onze mini minibus al weer op pad zijn, zal zij waarschijnlijk nog niet gemerkt hebben van haar verjaardag.

Vandaag opnieuw een markt en Kris heeft nog even gebeld met Henriette in Dali om het programma te bespreken.
De markt van vandaag is wat dichter bij 'huis'. We zijn dus ook vroeger dan gisteren op de markt. Overal zijn ze nog aan het opbouwen. Er is vanochtend wederom geen toerist te zien.
Het is bijna ongelooflijk, maar zo te zien loopt hier iedere vrouw in die prachtige kleurige kleding; nog authentieker dan gisteren.

Op speciaal verzoek van Eva spraken we af over 2 uur weer bij de mini minibus te zijn. Het was maar goed dat we hier zoveel tijd hebben uitgetrokken.
De 'hoofdstraat' was een in en grote langgerekte markt omgetoverd en omdat het hier rustiger was dan gisteren kon je nog beter de handel volgen.

Nadat we in een lokaal restaurantje aan deze hoofdstraat hadden geluncht gingen we op weg om vanaf een andere lokatie de rijstterrassen te bewonderen. Helaas werkten de wolken niet mee want zo gauw wij onze posities hadden ingenomen kwam er een wolk die de terrassen bedekte.
Om toch alles op alles te zetten zijn we via kleine paadjes en over de opstaande randen van de rijstterrassen het dal ingeglibberd. Uiteindelijk verloren we deze slag toch van meneer wolk en besloten we terug te gaan naar Yuanyang. We hadden Ping An ook nog dus.............

Na terugkomst in Yuanyang heben we even met oma gebeld om haar te feliciteren met haar 91e! verjaardag. Daarna nog even naar een internetcafe. Zelfs in deze uithoek van China zijn de wonderen der techniek al aanwezig.

Kris is vandaag ook jarig en we gaan daarom vanavond met z'n allen lekker uit eten.
Na het internetten lopen we nog even door de winkelstraat van Yuanyang als we daar een dode hond over een soort omgeslagen rollator zonder wieltjes zien liggen. Al netjes van de overtollige haren ontdaan krijgt hij zijn laatste wasbeurt. Als dat maar niet voor ons diner is.............