China 9

De nachtbus vanuit Yangshuo vertrok mooi op tijd. Een chinese nachtbus ziet er toch weer heel anders uit dan die in India. Werden we daar, als twee kevers in een luciferdoosje heen-en-weer geschud, hier zijn er in zo'n bus 3 rijen bedden (2 lagen boven elkaar) en heb je dus allemaal je eigen bed, of eigenlijk bedje want dat is zo'n 175cm bij 50 cm. Ken net!
We hoopten op betere wegen dan in China en dat was ook zo, maar niet al te veel beter; van slapen is niet veel gekomen.
Zoals we in onze vorige mail al meldden zouden we de eerste boot net kunnen halen, nou die hebben we op een haar na gemist of eigenlijk op een staalkabel na, want de bus was 2 uur(!) later in Guangzhou dan ons verteld was. Dat werd een behoorlijke wachttijd voor de middag-boot.
Om in de haven te komen was overigens ook nog aardig lastig; pas de vierde taxichauffeur die we aanhielden wist waar we moesten zijn. Uiteindelijk zijn we met de middagboot op weg naar HongKong gegaan.
Voordat je de boot opgaat wordt je visum gestempeld dus kun je niet meer terug naar China; dit was dus onze China-vakantie. Op naar HongKong.
De ontvangst in de Victoria haven van HongKong was boven verwachting. Ze hadden alle lichtjes die ze konden vinden aangedaan en de menigte die ons stond op te wachten aan de kade was uitzinnig. De lasershows vanaf de wolkenkrabbers waren toch een beetje te veel van het goede.
We zijn snel naar ons hotel gegaan en ook dat maakte weer wat goed. Het is een prachtig hotel dat centraal ligt, net gerenoveerd is en een heerlijke (bad)kamer heeft. Wat ons betreft ***** waard. Pak je aantekeningenboekje er maar weer bij en schrijf op: BP International House (je weet maar nooit).
Omdat we een dag eerder in HK aankwamen moesten we nog wel even een nachtje bijboeken en dat mocht geen probleem zijn met 535 kamers.................. Dat liep anders; het was zaterdagavond en dan stroomt HongKong vol. Wij ons zieligste gezicht opgezet en uiteindelijk konden we voor het volledige tarief plus 10% de kamer ook zaterdagnacht hebben. Die kamer bevond zich dan wel op de 21e verdieping en zo hoort het ook in HongKong.
Zondag zijn we als eerste naar HongKong eiland gegaan. Met de Star ferry voor maar 20 cent naar de overkant. Topattractie is de Victoria peak waar je met een kabeltram naar toe kunt. Vanaf Victoria peak heb je een prachtig uitzicht op HongKong eiland en het tegenoverliggende Kowloon waar ons hotel zich bevindt. Na Victoriapeak zijn we naar de Man Mo tempel gegaan. Een klein boedistisch tempeltje in het hart van HongKong. Grappig gezicht met al die wolkenkrabbers op de achtergrond. Hierna met het langste roltrappen-stelsel ter wereld naar de mid-levels. Onderweg bedachten we ons wel dat de roltrappen alleen maar omhoog gaan dus dat werd nog een hele wandeling naar beneden.

Tussen de middag lekker geluncht bij Deli France. Het is ongelooflijk maar op elke hoek van de straat zit wel een filiaal van een grote voedselketen. Is het geen Deli France dan wel een McD of een KFC of Pizzahut. Zo kom je toch weer aan je dagelijkse portie vitaminen.......
's-Middags zijn we met een dubbeldekker naar het havenplaatsje Aberdeen gegaan waarna het tijd werd om voor de tweede keer vandaag naar Victoriapeak te gaan, dit keer by night. Het uitzicht met nachtverlichting moet je gezien hebben. Daarna terug naar ons hotel. Wederom met de Star ferry. Het viel ons op dat de lichtshow waarmee wij gisteren onthaald zijn weer werd opgevoerd. We hebben het vermoeden dat het gisteren dan ook niet speciaal voor ons is geweest.
In Kowloon hebben we heerlijk gegeten bij het Hardrock cafe. Onder het genot van live muziek van de Red Hot Chili Peppers werd het zo nog een romantisch avondje........
Maandag na het ontbijt stond er op het bord met de weersverwachting in de lobby dat het een regenachtige dag zou gaan worden. Dat zou dus shoppen worden. Toen we even later buiten liepen en weer eens naar boven staarden (want je doet niet anders in HongKong) hadden we het idee dat het met die regen wel eens mee kon vallen. Wij terug naar het hotel, camera's gehaald en naar het metrostation. We zouden naar Lantau eiland gaan om daar de enorme buddha en bijbehorend klooster te gaan bekijken.
De nieuw uitziende metro in HongKong bracht ons in een klein uurtje bij het eindstation waar we overstapten op de bus. Deze had er drie kwartier voor nodig om het laatste stukje naar het klooster en buddha af te leggen (ongeveer dezelfde tijd die wij er lopend over zouden hebben gedaan).
Een enorme trap leidt naar de enorme bronzen buddha: 26,5 meter hoog en inclusief voet torent deze dikbuik zelfs 36 meter boven het landschap uit. Het klooster ziet er verlaten uit maar je kunt hier lunchen met de monnikken dus helemaal verlaten is het niet.
Met het weer hadden we het helemaal bij het juiste eind; de zon was zelfs regelmatig te zien geweest. Een uurtje hebben we hier ongeveer rondgehangen voordat we met bus en metro terug zijn gegaan naar het hotel, of eigenlijk door naar Tsim Sha Tsui de promenade van HongKong inclusief een stuk Walk of Fame waar beroemde chinese artiesten hun handen in het cement hebben gedrukt.
Het meest hebben we hier toch weer genoten van de skyline van HongKong eiland; dit blijft boeien.
's-Avonds zijn we 'Kowloon bij nacht' gaan verkennen. Door de enorme hoeveelheid neonreclame lijkt het hier een grote kermis. We zijn eerst met de metro drie stationnetjes noordelijk gereden en van daar weer terug gewandeld langs de vele soorten markten die ze hier kennen. Een bloemenmarkt waar de je onder andere prachtig per stuk verpakte tulpen of veel te ver uitgebloeide lelies kunt kopen, de goudvismarkt waar de vissen al in een plastic zakje aan de muur hangen; je kunt ze zo meenemen en de vrouwenmarkt die eigenlijk niet meer alleen een vrouwenmarkt is maar waar alles wordt aangeboden wat geldt oplevert.
Onderweg een bakkie koffie bij Starbuck's en daarna door naar het hotel; de benen hadden wel wat rust verdiend.
Vanochtend was het zwaar bewolkt boven HongKong. Komt goed uit, want vandaag moest er nog een beetje geshopt worden. In HongKong zijn zoveel winkelcentra dat je bijna niet weet waar je moet beginnen. Wat de prijzen betreft valt het allemaal een beetje tegen, niet zoveel goedkoper dan in Nederland, maar de markt met nep-produkten is onuitputtelijk en je kunt jezelf helemaal te buiten gaan. Na, in de ochtend de winkels in Kowloon te hebben afgelopen zijn we vanmiddag naar HongKong eiland geweest en hebben 's-avonds aan de haven ons laatste avondmaal gehad.
Het jaarlijkse uitje zit er weer op, snik! Morgen om 09:15 uur met de shuttlebus naar het vliegveld en dan moeten we ons ruim twaalf uur zien te vermaken op vlucht KL888, aankomst 17:50 uur.

China 8

Het is erg warm in Yangshuo. Net alsof er de hele dag een klamme deken over je hangt. Goed, we klagen niet want we kunnen eindelijk de Teva's aan.
Dinsdagavond hebben we ons toch maar over laten halen om woensdag-middag een boottochtje te gaan maken. Is ook wel een beetje een must-do ding in Yangshuo.
Woensdag hebben we lekker uitgeslapen en zijn we om half negen gaan ontbijten. We hebben weer een waanzig goede tent gevonden. Het ontbijt is bijna net zo uitgebreid als het ontbijt dat Diana elke zondag op bed krijgt. Schrijf maar op 'Green Lotus Cafe', als je hier bent moet je hier gaan ontbijten (en lunchen en dineren). Lopen we een beetje te slenteren in Yangshuo en wie komen we weer tegen? Inderdaad, poolse Ewa en slowaakse reisgenoot. Deze twee komen we al vanaf Tagong zo nu en dan tegen, ondanks dat onze routes niet gelijk zijn. Erg leuk om hun ervaringen weer te horen.
's-Middags zijn we met een lokaal busje naar Xingping gegaan vanwaar de boot zou vertrekken. Het water stond erg laag in de rivier maar gelukkig voor deze kleine bootjes geen probleem. De omgeving is wederom fascinerend. Een grote verzameling pukkels in het landschap vormt het karstgebergte. Vanaf de rivier bezien nog indruk-wekkender. Helaas twee chinezen op de boot die dachten dat ze op de Titanic zaten. Als DiCaprio en Winsletje hingen ze voor op de boot; geen fraai gezicht op de foto's natuurlijk, dus moesten we ze af en toe vriendelijk vragen op te rotten, zodat wij onze verzameling shotjes van de Li rivier en omliggend karstgebergte konden maken.
We hebben de tickets voor ons vervoer naar HongKong geregeld, althans dat hopen we want we kunnen ze morgenavond ophalen. Omdat het laagseizoen is, kunnen we niet met de dagbus naar Guangzhou. We gaan dus met de slaapbus, maar verwachten meer comfort als destijds in India omdat de wegen hier veel beter zijn. Van Guangzhou gaan we met een hovercraft naar HongKong. De aansluiting van de bus op de hovercraft is krap, dus laten we hopen dat we dat gaan redden.
Donderdag hebben we weer fietsen gehuurd en zijn naar Moonhill gegaan. Een vreemde karst-pukkel die beter omschreven had kunnen worden als The Arch of zoiets want daar lijkt het meer op.Via 1200 treden (volgens LP) kon je naar boven en met 30+ graden viel dat niet mee. Gelukkig liep er een zwerm vrouwtjes met koelboxen mee naar boven, dus drank genoeg. Het uitzicht boven was formidabel, hoewel je hier nooit echt verre uitzichten hebt; het is altijd wat mistig. Na deze inspanning zijn we via een stoffig weggetje naar de Yulong rivier gereden waar we ons met een bamboevlot stroomafwaarts hebben laten drijven. Na een uurtje kwamen we weer bij de weg uit en zijn vervolgens weer op de fiets gesprongen en omdat we alle topattracties van Yangshuo hadden afgevinkt, zijn we rustig teruggefietst naar het dorp waar we een welverdiende lunch hebben genomen. De rest van de dag een beetje door Yangshuo geslenterd en 's-avonds de kaartjes voor de boot opgehaald.

Vandaag regent het en zo af en toe met bakken tegelijk. Moeten we onze resterende tijd hier maar met wat prullaria shoppen door zien te komen.Vanavond om half tien worden we opgehaald bij het hotel en gaan we op weg naar HongKong.

China 7

Het 'diner' ter gegelgenheid van de verjaardag van Kris was erg gezellig; het beste in Yuanyang zeggen ze. Een stuk of 6 gerechten 3 halve liters erbij en dat alles voor nog een 7 euro en volgens ons was de hond die vanmiddag gevild werd niet bij ons in de schaaltjes terecht gekomen.

Vrijdag weer een hele rit terug naar Kunming, zeker als je weet dat vergeten waren onze benen er af te schroeven; eigenlijk te klein voor zo'n rit dat mini minibusje, maar goed geen trombose opgelopen dus eind goed al goed, althans..............

Nadat we onze bagage op de kamer hadden gezet, even met de agency gebeld die onze treintickets zou verzorgen. Vriendelijke man aan de lijn die vertelde dat ze binnen tien minuten in het hotel zouden worden afgeleverd. Ik zei dat we in kamer 721 zaten dus we zouden gebeld worden als ze arriveerden.

Een paar minuten later een telefoontje, mannetje was gearriveerd en zou ze even naar de kamer komen brengen. Kort daarop wordt aangebeld en het 'jochie' haalt een envelop uit zijn tas en overhandigd de treintickets. "Oh ja" zei hij "het is een andere trein geworden. Jullie vertrekken nu om 15:30 en komen morgen om 18:00 uur aan in Guilin"

Snel rekenen, dat is bijna 26,5 uur ipv de 20,5 uur van de trein die wij geboekt hadden. Daar hadden we geen zin in, treinen is leuk maar ook weer geen hobby van ons; 20,5 is al veel en nu komen er vrolijk weer 6 uur bij. Wij moeten nog door naar Longsheng en Ping An en dat gaan we dan niet meer redden. Hij probeerde uit te leggen dat hij er niets aan kon doen en belde de manager. Wat heen en weer gebrabbel en hij zou zo weer teruggebeld worden.
Inderdaad werd hij even later teruggebeld, maar het werd ons niet duidelijk wat het probleem was. Opnieuw de manager gebeld, die aangaf dat hij naar het hotel zou komen.

Ondertussen waren we naar de lobby gegaan en zagen Eva voorbij lopen. Dat kwam goed uit, want zij had de tickets natuurlijk geboekt en kon misschien helpen.
Toen de manager arriveerde vertelde hij dat de schema's per 1 november waren veranderd. De trein die wij hadden geboekt ging nu om de dag.
De trein die zij voor ons geselekteerd hadden vonden we helemaal niks dus we wilden een alternatief.

Na veel onderhandelen zijn we er eindelijk uitgekomen. Wij zouden een trein nemen die pas om 21:00 zou vertrekken en om 16:00 uur in Guilin aan zou komen, als extraatje heeft Diana nog vervoer per prive auto naar Ping An uit de onderhandeleingen gesleept. Waren we er uiteindelijk niet slechter van geworden.

Nu hadden we de hele zaterdag nog ter beschikking in Kunming en kwam ons alternatieve tochtje naar het Stone Forrest bij Shilin in beeld. Nog even gauw een tripje geboekt en dan wat eten.

's-Avonds hebben we samen met Eva bij Salvador's gegeten, een bar/restaurant waar Kris, onze amerikaanse gids eigenaar van is. Het zag er allemaal erg on-chinees uit maar het was heel gezellig en na een lekkere White Russian die Kris ons tijdens de tour al steeds had aanbevolen gingen we tegen middernacht naar bed.

Zaterdag dus weer bijtijds op omdat we naar het Stone Forrest zouden gaan. Je raadt het natuurlijk al, met een mini minibus; dit keer zelfs met zes personen, een absoluut record.

Het was een prachtige dag vandaag en na twee uur hobbelen waren we op de plaats van bestemming. het was weer zo'n attractie waar de chinezen als mieren rond hun hoop kruipen, maar ondanks dat was het zeker de moeite waad. Prachtige karst-formaties die op een betrekkelijk klein oppervlak een woud van steen vormen.
Hier hebben we een paar uur heerlijk rondgewandeld, waarbij we probeerden zo min mogelijk chinezen tegen te komen (misshien een leuk thema voor een nieuw computerspel) en dat is aardig gelukt.
Om drie uur zouden we terug naar Kunming en na het lappen van 5 yuan persoon hebben we terug de snelle route over de expresseway kunnen nemen, dat scheelde een hoop gehobbel.

Ter voorbereiding op de lange treintocht hebben we eerst verantwoord gegeten bij Mama Fu en om 19:30 uur gingen we met de taxi naar het station.

Het is allemaal bijzonder goed geregeld op de stations in China. Het splinternieuwe stationsgebouw in Kunming kom je alleen binnen met een treinticket en hier wordt de bagage met rontgen gecontroleerd.
Vervolgens wachten tot de hekken open gaan zodat je naar het perron kunt. Verliep allemaal erg soepel en klokslag 20:51 uur vertrok onze trein.
Tot onze verbazing waren we slechts met z'n tween in de coupe, maar dat kon gedurende de nacht nog veranderen.

Om 3 uur 's-nachts kwam er inderdaad een ouder chinees echtpaar binnen stuiteren. Gelukkig hebben we er verder die nacht weinig last van gehad; geen gesnurk of gespuug.

's-Ochtends waren de oudjes al vroeg weer wakker zodat ons plan om een lekker stuk van de dag weg te slapen in duigen viel. De zondag hebben we verder doorgebracht met lezen, muziek luisteren, lezen en naar buiten staren.

Om 15:05 arriveerden we al op Guilin train station; ruim een half uur te vroeg dus, maar omdat de trein niet eerder op z'n perron op Guilin north station terecht kon, moesten we nog wat rondhangen.
Onze transfer naar Ping An was netjes op tijd en na twee uur tuffen in een Volkswagen Santana waren we op onze bestemming. Onze bagage hebben we door lokale vrouwtjes naar boven laten slepen want daar hadden we geen zin meer in, die 20 minuten klimmen.

Maandag gingen we voortvarend op pad. We zouden wel even de twee vieuwpoints doen. De trappen omhoog hadden we een beetje onderschat, want om elf uur konden we onze t-shirts wel uitwringen en hadden we alleen vieuwpoint 1 nog maar gehad.

Het uitzicht was hier fantastisch. Ping An zie je mooi liggen tegen de heuvel aan en tussen de rijstterrassen. Na wat ge-o-h-d te hebben met een paar Yao vrouwen, die hun haar zo lang hebben dat het op de enkels hangt, gingen we op weg naar vieuwpoint 2. Dit was een wat makkelijker loopje, maar de uitzichten ook weer erg de mooi.

's-Middags hebben we heerlijk op het terras bij het hotel gezeten. Ze hadden van bamboe gemaakte ligstoelen en zo hebben we nog wat aan onze kleur kunnen werken.

Vandaag met een paar fantastische acties, met drie bussen naar Yangshuo gereisd. De eerste bus sprongen we nog voor de eindbestemming Longsheng uit omdat er uit tegengestelde richting een bus kwam met onze bestemming Guilin en in Guilin stond de bus naar Yangshuo al te wachten dus moesten we daar ook weer snel in springen. Deze laatste bus heeft nog wel vijftig minuten door Guilin gereden om zoveel mogelijk passagiers op te pikken, maar ja, zo gaat dat hier.
De chauffeur in de deze laatste bus vond de video die werd afgespeeld in de bus zo goed dat hij erg zijn best deed zoveel mogelijk mee te krijgen. Of dat nou echt veilig is.........

De komende dagen gaan we rustig aan doen in Yangshuo. Het is hier nl. tropisch warm.

China 6

Zoals jullie weten zaten we in Dali toen we de laatste mail verstuurden. Daar hebben we maandag de expresse bus genomen naar Kunming. Dit keer was het echt expresse want binnen de verwachte vijf uur waren we op de plaats van bestemming.

Kunming is een grote stad met zo'n 4 miljoen inwoners, maar met weinig aantrekkelijke bezienswaardigheden. Voor ons is dit de uitvalsbasis naar Yuanyang, de plek met de mooiste rijstterrassen ter wereld (dat vinden ze zelf in ieder geval).

We zouden deze trip een gast hebben; Eva van Passaat Verre Reizen, waar we een deel van onze reis hebben geboekt is toevallig in de buurt en wilde dit deel van China graag zelf een keer zien.

Dinsdagochtend negen uur zouden we worden opgehaald. Eva kwam net met de trein uit oostelijker regionen en net nadat zij binnen was kwam Kris onze gids binnen. Kris is Amerikaan maar woont en werkt al 4 jaar in China.

We stappen in zo'n mini minibus waar we in de vorige aflevering al kennis mee hadden gemaakt en gaan op weg.
Eerst even tanken natuurlijk want daar had de chauffeur gisteren natuurlijk niet aan gedacht....
Weer snel op weg, maar even later stonden we al in de file; net Hoevelaken tijdens de maandagochtend spits.

Na even wat uitlaatgassen te hebben gesnoven gaan we dan in volle vaart verder. De (tol-)wegen zijn hier goed en we schieten lekker op.
Het was wat mistig vandaag maar de zon deed z'n uiterste best om er door te breken.
Het is 4 uur naar Tonghai een mongools dorpje in Yunnan.
Ondanks de file zijn we al om half twaalf in Tonghai. We hebben er en uurtje rondgelopen, maar er was weinig leven. Waarschijnlijk aan het werk.
Niet iedereen heeft nu vakantie natuurlijk.
We hebben hier ook geluncht, een beetje nasi en wat thee voor het mooie bedrag van 80 cent. Dit was inclusief de servetten want die stonden apart op de rekening.

Het was nu nog 6o km naar Jianshui en dan nog 100 km naar Yuanyang. Het bleef mistig het leek er op dat de zon het toch niet ging redden.

Bij Jianshui was het gedaan met de goede wegen en gingen we slingerend de heuvels in. Na een uurtje was het laatste asfalt ook nog eens op en werd het dus slingerend en hobbelend. De omgeving is trouwens erg mooi; rijstterrassen lagen overal tegen de heuvels aan en het kleine beetje zon glinsterde in het water dat er in staat.

Toen, op nog geen 10 km van Yuanyang verwijderd, stond er een groot blauw bord aan de kant van de weg. Het enige wat wij konden lezen was 2005 09 10 en 2005 11 11. Nog geen vijftig meter verder was de weg bezaaid met grote stenen. Deed toch weer een beetje denken aan het bergweggetje net buiten La Paz vorig jaar. Dit keer geen bivakmutsen, maar vriendelijke arbeiders die uitlegden dat de weg nog zeker tot 11 november gesloten zou zijn; dat stond natuurlijk op dat blauwe bord! Hadden ze dat bord in Jianshui neergezet hadden we een alternatieve route kunnen nemen. Nee, zo werkt dat niet in China.

Kris vroeg nog aan de arbeiders of het mogelijk was te voet verder te gaan, maar het antwoord echode uit het dal. Met een enorme knal was weer een stuk rots opgeblazen. Duidelijk te gevaarlijk om dat laatste stuk te lopen.

Zat maar 1 ding op: TERUG! Twee uur hobbelen en slingeren terug plus nog een toegift via een alternatieve route. In plaats van vijf uur in Yuanyang werd het half tien!! Ach er is 's-avonds toch niet veel te doen........
Nog even snel wat gegeten in een minimalistisch ingerichte eetgelegenheid (ze kweekten er schimmels op de muur) en naar bed, morgen naar een lokale markt en de rijstterrassen.

Woensdag vertrokken we om negen uur. we zouden naar Niu Jiu Zhai gaan en zoals de naam al doet vermoeden is dat een erg klein landelijk dorpje. Over een weggetje dat doet denken aan Paris-Roubaix reden we op deze prachtige ochtend naar onze eerste bestemming. Bij de enige splitsing gingen we linksaf en na nog ruim een half uur waren we bij het dorp; het verkeerde dorp danwel. Daar waar de chauffeur linksaf ging had het natuurlijk rechtsaf moeten zijn. Dus weer hetzelfde ritueel als gisteren: terug hobbelen naar de splitsing, daar alsnog de goed kant op en nog een half uurtje hobbelen.

De beloning die we voor dit gehobbel kregen was prachtig. Een klein dorpje dat volledig werd ingenomen door een markt. Van heinde en ver waren kleurrijk geklede vrouwen (Hani) hier naartoe gekomen en het was een drukte van belang. Lastig fotograferen en filmen natuurlijk, maar soms vergat je dat gewoon omdat het zo adembenemd mooi was. Er liepen hier ook veel meer vrouwen in die prachtige kledij dan op de grote Yi markt bij Dali een paar dagen geleden.

We hebben hier zo'n anderhalf uur rondgelopen en toen we 'door de kleuren de minderheden niet meer zagen' zijn we met de mini minibus naar de rijstterrassen gereden.
De gidsen hebben niets teveel gezegd. De rijstterrassen hier zijn prachtig en enorm groot. Die groothoek converter had ik niet voor niets gekocht. Zo ver je kunt kijken zie je de rijstterrassen als legpuzels tegen de heuvels aangekleefd liggen en met de uitbundige zon van vandaag was dat oogverblindend. Over de zon gesproken, het was een prachtige dag met zo'n 25 graden. Misschien wel de mooiste tot dusver.

Bij een ietwat toeritisch uitkijkpunt zijn we met een lokaal vrouwtje nog een stuk naar beneden gewandeld. Daar was een uitstekende rots vanwaar je een nog mooier uitzicht had.
Al met al een prachtige dag waar de geheugenkaart en filmband weer behoorlijk te lijden hebben gehad. Kon haast niet beter morgen.

Het is donderdag 3 november en oma P. is jarig. Als wij met onze mini minibus al weer op pad zijn, zal zij waarschijnlijk nog niet gemerkt hebben van haar verjaardag.

Vandaag opnieuw een markt en Kris heeft nog even gebeld met Henriette in Dali om het programma te bespreken.
De markt van vandaag is wat dichter bij 'huis'. We zijn dus ook vroeger dan gisteren op de markt. Overal zijn ze nog aan het opbouwen. Er is vanochtend wederom geen toerist te zien.
Het is bijna ongelooflijk, maar zo te zien loopt hier iedere vrouw in die prachtige kleurige kleding; nog authentieker dan gisteren.

Op speciaal verzoek van Eva spraken we af over 2 uur weer bij de mini minibus te zijn. Het was maar goed dat we hier zoveel tijd hebben uitgetrokken.
De 'hoofdstraat' was een in en grote langgerekte markt omgetoverd en omdat het hier rustiger was dan gisteren kon je nog beter de handel volgen.

Nadat we in een lokaal restaurantje aan deze hoofdstraat hadden geluncht gingen we op weg om vanaf een andere lokatie de rijstterrassen te bewonderen. Helaas werkten de wolken niet mee want zo gauw wij onze posities hadden ingenomen kwam er een wolk die de terrassen bedekte.
Om toch alles op alles te zetten zijn we via kleine paadjes en over de opstaande randen van de rijstterrassen het dal ingeglibberd. Uiteindelijk verloren we deze slag toch van meneer wolk en besloten we terug te gaan naar Yuanyang. We hadden Ping An ook nog dus.............

Na terugkomst in Yuanyang heben we even met oma gebeld om haar te feliciteren met haar 91e! verjaardag. Daarna nog even naar een internetcafe. Zelfs in deze uithoek van China zijn de wonderen der techniek al aanwezig.

Kris is vandaag ook jarig en we gaan daarom vanavond met z'n allen lekker uit eten.
Na het internetten lopen we nog even door de winkelstraat van Yuanyang als we daar een dode hond over een soort omgeslagen rollator zonder wieltjes zien liggen. Al netjes van de overtollige haren ontdaan krijgt hij zijn laatste wasbeurt. Als dat maar niet voor ons diner is.............