Omdat we vandaag niet zoveel afstand hoefden te overbruggen, konden we voor het eerst een beetje uitslapen. Pas tegen negenen gingen we voor het ontbijt weer naar Paul.
Nadat we weer een heel gesneden bruin naar binnen hadden gewerkt, gingen we op weg naar het metrostation omdat we naar de Dubai Mall en de Burj Khalifa wilden gaan. Bij het metrostation aangekomen werden we tegengehouden door twee militairen die ons duidelijk maakten dat het vrijdag is (=zondag) en dat de metro dan pas om 13:00 uur wordt opgestart.
Dat betekende dus dat we onze plannen moesten omgooien. Vanochtend eerst maar naar de goud- en spice-souq en met de abra (watertaxi) naar de andere kant van de kreek en dan vanmiddag maar naar de Dubai Mall en de Burj Khalifa.
We namen een taxi en een kwartiertje later stonden we op de goud-souq. Deze souq is niet zo'n souq zoals we die in Oman hebben gezien, maar veel meer een winkelstraat met een overkapping. Deze goud-souq staat wereldwijd wel hoog aangeschreven; zowel de kwaliteit van het goud als de prijs die je hier betaald zijn goed. De etalages liggen van boven tot onder vol met goud, maar omdat wij niet zulke goud-liefhebbers zijn (behalve dan als het om een grote hoeveelheid goud-staven gaat) gingen wij snel door naar de spice-souq. Deze spice-souq was meer een mini-souq. Slechts een paar winkeltjes lagen volgestouwd met mooi gekleurde kruiden. Het rook er allemaal erg exotisch. We lopen door het straatje een kopen nog een souvenirtje voor ons kastje en gaan dan naar de abra-halte.
Nadat we weer een heel gesneden bruin naar binnen hadden gewerkt, gingen we op weg naar het metrostation omdat we naar de Dubai Mall en de Burj Khalifa wilden gaan. Bij het metrostation aangekomen werden we tegengehouden door twee militairen die ons duidelijk maakten dat het vrijdag is (=zondag) en dat de metro dan pas om 13:00 uur wordt opgestart.
Dat betekende dus dat we onze plannen moesten omgooien. Vanochtend eerst maar naar de goud- en spice-souq en met de abra (watertaxi) naar de andere kant van de kreek en dan vanmiddag maar naar de Dubai Mall en de Burj Khalifa.We namen een taxi en een kwartiertje later stonden we op de goud-souq. Deze souq is niet zo'n souq zoals we die in Oman hebben gezien, maar veel meer een winkelstraat met een overkapping. Deze goud-souq staat wereldwijd wel hoog aangeschreven; zowel de kwaliteit van het goud als de prijs die je hier betaald zijn goed. De etalages liggen van boven tot onder vol met goud, maar omdat wij niet zulke goud-liefhebbers zijn (behalve dan als het om een grote hoeveelheid goud-staven gaat) gingen wij snel door naar de spice-souq. Deze spice-souq was meer een mini-souq. Slechts een paar winkeltjes lagen volgestouwd met mooi gekleurde kruiden. Het rook er allemaal erg exotisch. We lopen door het straatje een kopen nog een souvenirtje voor ons kastje en gaan dan naar de abra-halte.
De wijken Deira en Bur-Dubai worden gescheiden door een riviertje, de 'creek' genaamd. Tegenwoordig rijden de Dubai in hun Ferrari via één van de bruggen naar een andere wijk, maar vroeger (en dus nog steeds voor degene die geen Ferrari hebben staan) nam men de abra; een smalle motorboot waar twee rijen mensen met de ruggen naar elkaar toe gaan zitten en voor 1 dirham naar de andere kant worden gevaren. Leuk om te doen want vanaf het water heb je een mooi uitzicht op beide oevers. Het ritje duurt maar een paar minuten, dus lang genieten is het niet.
Wij gingen dus van Deira naar Bur Dubai om daar de oude souq te bezoeken. Dit is waarschijnlijk ook de meest toeristische souq die we hebben meegemaakt. Constant wordt je aangesproken:'sir you want t-shirt', 'you want pashmina sjawl mam', 'mister i have Rolex and Armani t-shirt'. Het lijkt Turkije wel.
Nadat we de souq ontsnapt zijn, gaan we even op een terrasje aan het water zitten om wat te drinken. Het is fantastisch om te kijken naar alles wat er gebeurd aan en op het water.
Wij gingen dus van Deira naar Bur Dubai om daar de oude souq te bezoeken. Dit is waarschijnlijk ook de meest toeristische souq die we hebben meegemaakt. Constant wordt je aangesproken:'sir you want t-shirt', 'you want pashmina sjawl mam', 'mister i have Rolex and Armani t-shirt'. Het lijkt Turkije wel.
Nadat we de souq ontsnapt zijn, gaan we even op een terrasje aan het water zitten om wat te drinken. Het is fantastisch om te kijken naar alles wat er gebeurd aan en op het water.
Na de dorstlesser wurmen we ons nog één keer over de souq om aan de andere kant naar het fort van Dubai te gaan kijken. Dit fort haalt het niet bij de forten die we in Oman hebben gezien en bovendien is het sowieso gek om zoiets ouds in deze stad van nieuw te zien.
Na het fort lopen we nog even door langs de creek en blijven nog even staan bij het hoofdgebouw van de nationale bank. Hier moet het vorig jaar wel een zenuwen-boel geweest zijn toe Dubai bijna failliet was. Gelukkig heeft buur-emiraat Abu Dhabi ze toen vele miljarden dollars geleend om de schulden af te lossen, want anders had het er hier nu misschien wel heel anders uitgezien.
Vanaf de rivier lopen we naar het metrostation Khaleed Bin Al Waleed, maar helaas zijn we nog te vroeg om op de metro te springen dus genieten we van een lunch bij Dôme, dat naast het metrostation ligt.
Kort na enen zien we de mensen weer het metrostation in stromen en als wij onze lunch hebben betaald, doen we hetzelfde om de metro naar halte Dubai Mall/Burj Khalifa te nemen.
Na het fort lopen we nog even door langs de creek en blijven nog even staan bij het hoofdgebouw van de nationale bank. Hier moet het vorig jaar wel een zenuwen-boel geweest zijn toe Dubai bijna failliet was. Gelukkig heeft buur-emiraat Abu Dhabi ze toen vele miljarden dollars geleend om de schulden af te lossen, want anders had het er hier nu misschien wel heel anders uitgezien.
Vanaf de rivier lopen we naar het metrostation Khaleed Bin Al Waleed, maar helaas zijn we nog te vroeg om op de metro te springen dus genieten we van een lunch bij Dôme, dat naast het metrostation ligt.
Kort na enen zien we de mensen weer het metrostation in stromen en als wij onze lunch hebben betaald, doen we hetzelfde om de metro naar halte Dubai Mall/Burj Khalifa te nemen.
We gaan eerst naar de Dubai Mall en dit winkelcentrum is er eentje van de buiten-categorie. Waren we gisteren bij een enorm winkelcentrum met 400 winkels, in de Dubai Mall zijn dat er 1200 (!). Er is eigenlijk geen beginnen aan, en dat doen we dan ook maar niet. Zo'n winkelcentrum heeft wel de nodige attracties onder dak die wel de moeite van het opzoeken waard zijn. Zo bekijken we het Dubai aquarium dat nog een paar keer zo groot is als het aquarium dat we gisteren in hotel Atlantis zagen, zien we hoe de Dubai proberen te schaatsen op de indoor ijsbaan, lopen we langs een kunstige waterval van wel 25 m hoog en 50 m breed en zien we vanaf het terras buurman Burj Khalifa overal bovenuit torenen. De slogan van dit winkelcentrum is 'Welcome to Everything' en daarmee is eigenlijk alles gezegd. 
Naast de Dubai Mall staat de Burj Khalifa. Dit 828 m hoge gebouw heeft vorig jaar de status van hoogste gebouw van de wereld overgenomen van de 508 m hoge Taipei 101 in Taiwan. In het najaar van 2004 is men met de bouw van dit gebouw begonnen en vorig jar is het voltooid. Ontworpen door een toonaangevend Amerikaans architectenbureau, terwijl Georgio Armani het interieur heeft verzorgd.Als je zo aan de voet van dit enorme gebouw staat is het eigenlijk niet te bevatten hoe hoog het is. Je ziet het wel, maar het gaat je bevattingsvermogen te boven. Het is in ieder geval wel heel imponerend en je kunt je ogen er bijna niet vanaf houden. In de contante zucht naar meer, groter en grootst moet dit wel een enorme overwinning geweest zijn.
We masseren onze nekken, die stijf zijn geworden van het naar boven turen, weer wat los en gaan dan weer naar het metrostation om de metro naar Deira City Center te pakken. Terug naar ons hotel in deze relatief bescheiden wijk van Dubai.
Zaterdag 4 december
We hadden niets op het programma staan vandaag, dus konden we weer een beetje uitslapen.
In de lobby van het hotel hebben we vanochtend eerst even on-line ingecheckt voor de vlucht van morgen. Stoel 38a en 38b zijn voor ons.
De eerste klus van de dag zit er dan al weer op en dan hebben we wel een lekker ontbijtje verdiend en bij Paul worden we inmiddels als vaste klanten gezien. We gaan dit keer voor een halfje bruin.
De rest van de dag zijn we in en om het Deira City Center winkelcentrum te vinden. Af en toe een winkeltje in en dan weer eens ergens wat eten of drinken. We vestigen een nieuw pr duur-shoppen en kopen zelfs nog wat kleding en accessoires.
Geen spoor van Sinterklaas of zijn Pieten, dus daar hoeven wij dit jaar weinig van te verwachten. De beste man zou toch ook een beetje meer global moeten denken, er ligt hier een hele markt voor hem open.
Het winkel-centrum is zo groot dat de dag voorbij vliegt en rond 16:30 uur zijn we even terug naar het hotel gegaan om de gekochte spullen op de kamer te leggen.Als we daarna in de lobby even onze mail checken en gelijk even teletekst raadplegen, lezen we over de enorme chaos op Schiphol; veel vluchten geannuleerde en nog veel meer vertraagd door de slechte weersomstandigheden (en een beetje door een staking in Spanje). Er gaan dagelijks twee vluchten naar Dubai en we zien dat de eerste vlucht met vier uur vertraging is vertrokken; dat beloofd weinig goeds.
Voorlopig valt er nog niets te zeggen over onze vlucht, dus we gaan maar weer naar het Deira City Center voor een laatste avondmaal.
Later op de avond checken we nog een paar keer teletekst pagina 761 voor de laatste informatie over onze vlucht, maar steeds niets. Dan sturen we René een sms en vragen hem om de vertrektijd van de KL0429 in de gaten te houden en ons een berichtje te sturen wanneer het vliegtuig vertrokken is. tegen 00:30 uur ontvingen wij de sms. Dat valt dan allemaal nog mee.
Zondag 5 december
Al om 05:00 uur staan we naast ons bed en nadat we ons gedoucht hebben, pakken we onze tassen voor de laatste keer.Om 05:30 uur zitten we in de taxi en net na zessen zijn we al door de laatste douane check. We nemen een ontbijtje in de buurt van onze gate en hangen wat onderuit op de stoelen. Het zal wel weer een lange dag worden.
We lopen wat heen-en-weer op de luchthaven en gaan uiteindelijk toch maar zitten bij gate 115.
De vertraging van vlucht KL0429 die ons komt halen loopt uiteindelijk op tot een uur en de crew is zelfs al bij de gate als het vliegtuig nog moet landen. Om 07:15 uur horen we één van de stewardessen zeggen dat het vliegtuig is geland en niet veel later beginnen ze al met het controleren van de paspoorten. Om 08:30 uur gaan we aan boord.
De piloot vertelt in z'n "Hello this is your captain speaking"-praatje dat hij stevig gas zal geven. Met een verwachte vliegtijd van 6 uur en 50 minuten moeten we dan de meeste vertraging weer ingelopen hebben.
Het is verder een typische KLM-vlucht: magere service en stevige stewardessen. Afgezien van een ontbijtje en nog iets wat daar op leek moeten we toch vooral zelf op zoek naar drinken.
Gelukkig duurt de vlucht maar 7 uurtjes dus dat is wel vol te houden. Een filmpje, wat muziek en een tijdschrift helpen ons er doorheen en rond 12:30 uur zet the captain de Airbus aan de grond.
We worden aan gate F2 gekoppeld en dat is mooi gunstig, want je duikt dan zo de roltrap af naar de douane. Voor onze bagage moesten we naar band 15 en die is weer direct achter de douane. Als de bagage er snel zou zijn dan konden we de trein van 12:59 uur misschien zelfs halen............... maar dat was wat al te voortvarend gedacht. We hebben het wel over een vlucht met de KLM, de maatschappij die een naam 'hoog' heeft te houden met het zoekraken van bagage.
Nadat we de priority-bagage van de business-class langs was gekomen op de band, werd het angstvallig stil en nadat we een verdwaald koffertje van Arke zo'n 20 keer voorbij hadden zien komen besloten we maar naar de service-desk van de KLM te gaan. In ons kielzog nog zo'n twintig passagiers, want ze waren niet alleen onze tassen kwijt, het leek er meer op dat er een container zoek was.
Bij de service-desk werden we geholpen door een KLM-medewerker die vooral vond dat híj een probleem had, want na een vlucht vanuit Curaçao waar 100 koffers zoek waren geraakt moets hij nu alweer aan het werk. Tja, het valt niet mee.........................
Nadat we uiteindelijk de nodige formuliertjes hadden ingevuld gingen we naar de trein met niet meer dan twee lullige dagrugzakjes.
Omdat er geen treinen reden tussen Schiphol en Amersfoort, mochten we via Utrecht. Is toch een kwartiertje extra treinen voor hetzelfde geld! Konden we het mooie witte winterlandschap goed in ons opnemen.
Om 15:00 uur stonden we in Apeldoorn op het perron en lopen we door de sneeuw over het Stationsplein. Een paar tellen later kwam de Henny-taxi er alweer aan en zit onze vakantie naar Oman er echt op.
